En net toen ik meer wilde gaan schrijven, kreeg mijn laptop kuren… Een nieuwe versie van Windows zorgde voor problemen met mijn videokaart. In mijn hoofd speelden zich al allerlei doemscenario’s af: hoe ik hier in gebrekkig Spaans / half Engels naar een winkel zou gaan om hulp te krijgen met mijn laptop. Of… in het ergste geval een nieuwe laptop aanschaffen… Gelukkig bleek het maar een gedachte te zijn en kon ik het probleem zelf (gemakkelijk) oplossen.
Zorgde er wel voor dat ik wat verhalen lekker alleen analoog op mocht schrijven. In een Word-documentje en in de dummy die altijd met me meereist, ben ik alle verhalen op aan het schrijven die verteld moesten worden, voor mezelf. Herinneringen die nog niet goed doorgestroomd waren of waar weer een laagje van loskwam. Hier zijn voelt ook als een healing journey: in Nederland rookte ik mijn laatste sigaret. Al rookte ik met periodes niet en dan weer af en toe wel, de laatste tijd voelde het weer te veel als een gewoonte die ik niet los kon laten. Als iets wat ik gebruikte om mijn zenuwstelsel te kalmeren. En zo waren/zijn er nog meer minder goede gewoontes die ik langzaamaan achter me wil laten.
Ik heb hier al meerdere malen in de zee liggen drijven, in volledige overgave en mezelf mee laten deinen met de golven en de stroming. Een beetje naar de zon en de omgeving kijken en mijn hoofd leegmaken. Volledig gedragen worden door de zee. Nu ik niet thuis ben, worden veel patronen helderder. Er is minder afleiding, al biedt de moderne technologie nog steeds voldoende gelegenheid.
Ik verlangde er ook naar om de controle los te laten, omdat ik zelf ook niet blij werd/word van de versie van mezelf die op elk mogelijk scenario voorbereid is of op bepaalde momenten weer de controle pakt waar dat totaal niet nodig is. Ik verlangde er naar om weer wat ruimte te maken in mijn hoofd, door alle verhalen op te schrijven die te lang in mijn hoofd circuleerden. Wat patronen onder ogen te komen en voelen welke ik wil en kan doorbreken. Kleine stappen zetten naar nog meer dromen en vooral om mezelf te geven wat ik vind dat ik verdien: geluk en gezondheid. In Nederland heb ik de afgelopen jaren meer stress gehad dan dat mijn zenuwstelsel aan kon, niet gek dus dat ik hier even helemaal van bij moest komen.
Het voelt alsof ik eindelijk alles aan het voelen ben wat al een tijdje niet gevoeld mocht worden. Omdat ik er een oordeel op/over had of vooral ook terugviel op mijn rationele coping. Ik wil alles wat meer in balans brengen en ben blij dat mijn computer me weer even spiegelde: de oplossing kan soms heel simpel zijn 🙂