In Spanje deed ik mezelf een belofte. Als ik rondjes zou gaan lopen in mijn gedachten, dan was het tijd om buiten een rondje te gaan lopen. Om in ieder geval iets te gaan doen in plaats van te blijven denken. En nu in Nederland besef ik me weer wat voor denkland we ook alweer zijn. Met onze kenniseconomie en drang naar efficiëntie. En voelt een rondje lopen hier soms wat minder vrij dan in Spanje ;-).
Heel eerlijk?
Toen ik het vliegtuig uitstapte en ik zag dat het regende, had ik bijna mijn koffers weer gepakt om terug naar Spanje (of een ander warm en zonnig land) te gaan. Toen ik later die dag een vriendin sprak die ook niet de beste dag ever had gehad, moesten we lachen toen ik vroeg of we niet gewoon blij konden zijn met de regen omdat de plantjes weer water kregen? Volgens mij komt het grootste lijden ook echt voort uit je eigen mindset en ik merk dat ik die langzaamaan aan het veranderen ben. In Spanje schreef ik een deel van mijn levensloop al, om erachter komen hoe diep bepaalde patronen zaten. Best confronterend maar tegelijkertijd ook heel helpend.
I have some dreams
Waar de zes weken voordat ik naar Spanje ging heel intentioneel waren en doelgericht, is het nu iets abstracter. Ben ik vooral nog bezig met het uitdenken van een ‘plan’ voor de toekomst, om mijn dromen in de wereld te zetten. Ik merk ook dat ik veel verschillende dingen wil: allereerst bepaalde patronen voor mezelf echt doorbreken. En daarnaast ook vaker op het podium staan, meer met woorden en het begeleiden van mensen gaan doen en ook meer met energiewerk/intuïtie gaan doen. Tegelijkertijd ben ik op zoek naar een duurzame manier om in mijn basisbehoeften te voorzien door middel van nieuw werk.
Denken, denken, doen
Vandaag liep ik ook een beetje vast in mijn denken. Welke keuzes ik ga maken, waar ik precies begin? In Spanje was het gemakkelijker om bepaalde dingen te doen. Soms zorgde de fysieke afstand ervoor dat ik dingen anders kon doen, soms was het uit noodzaak en soms deed ik omdat ik niet dacht. Zo deed ik na lange tijd ook weer eens een hoofdstand in Cadaqués: ik wist dat ik het kon, al was ik in Nederland altijd bang geweest om het in mijn eentje te doen. En nu lukte het gewoon. Dus vandaag dacht ik teveel en deed ik weer een hoofdstand, om mezelf er even aan te herinneren dat je tot meer in staat bent dan dat je soms zelf denkt ;).