De helft van mijn kleding ligt nog ongedragen in mijn koffer,
mijn hoofd is soms nog even vol als dat het was.
De lasten op mijn schouders zijn afgenomen en mijn ogen… die stralen weer.
Ik heb nog steeds geen paëlla gegeten,
maar probeerde wel voor de eerste keer inktvis. (niet voor herhaling vatbaar)
Die zag ik in Roses ook voor de allereerste keer
in het wild, in de zee, bij de rotsen. (wel voor herhaling vatbaar)
Ik ben gestopt met foto’s maken van hoe mooi het hier is.
Ook ben ik voor de tweede keer echt gestopt met roken.
En hield ik daar tot 2 keer toe een naar hoestje aan over.
Wat inmiddels weer verdwenen is, onder andere door etherische dennenolie.
Ik ontdekte hier nog meer dromen,
Maar sommige bleken vooral illusies te zijn.
Ik liet hier wat tranen versmelten met de zee.
De zon deed me goed en gaf me mijn glimlach terug.
Ik besefte wat ik achterliet.
Wat ik miste en wat ik loslaten mocht.
Ik nam afscheid, energetisch, emotioneel.
Van nieuwe mensen, oude bekenden, oude verhalen…
Ik durfde waarde opnieuw te beschouwen.
Waardoor ik minder krampachtig deed over geld.
Of over waar dat in de toekomst vandaan zou moeten komen.
Ik besefte wat er mogelijk is.
In een week, een maand, een jaar…
Dat alles in perspectief te plaatsen is.
En dat ik hier absoluut nog een keer naar terugkeer.