Spanje: een overzicht in foto’s

Deze blog is misschien nog wel een grotere onderneming geweest dan alle andere dingen die ik schreef. Het nodigde me weer uit om dingen los te laten, opnieuw te proberen, niet op te geven en eindeloze mogelijkheden ontdekken. Ik heb onwijs veel foto’s gemaakt (allemaal met mijn telefoon) die ik inmiddels allemaal zo goed als uitgezocht heb. En die ik dus per categorie in een blog heb gestopt.
Nu ik er zo naar kijk denk ik: wauw, wat is de tijd voorbij gevlogen en zijn er veel dingen gebeurd. Over wat processen heb ik al geschreven, maar tussen de foto’s door vind je ook wat kleine stukjes / verhalen van de dingen die te klein waren voor een aparte blog.

Het begin:
Ik at nog een sinaasappel die ik in Nederland had gekocht voordat ik het vliegtuig naar Spanje instapte, tegen vrienden had ik verteld dat ik alleen al voor smaakvolle komkommers en tomaten naar Spanje zou willen gaan. Deze laatste sinaasappel voor vertrek was dan ook erg ironisch: droog en niet te eten. De zondag voordat ik naar Spanje vertrok hield ik nog een klein afscheidsfeestje, wat resulteerde in een hele stapel met boekjes om in te kunnen schrijven, ik heb er twee meegenomen maar ze zijn beide nog niet vol, maar het is wel fantastisch om te merken dat mijn omgeving me zo steunt (en faciliteert ;)) in het schrijven. Ook kreeg ik een hoop kadootjes en geluksbrengers om mee te nemen op reis. Hier in Spanje voegde ik er zelf wat schatten aan toe in de vorm van schelpen, abalones en veertjes.

   

Roses
Hoe lastig ik het in het begin ook vond om hier te aarden, de maand dat ik er was heb ik heel veel mooie dingen in de omgeving gezien. In Roses heb je ook veel megalithische overblijfselen en kun je een hele route door de bergen lopen. Ook stonden langs het strand aan de kust (vooral rondom het strand in de stad en bij Santa Margarida) heel veel dadelpalmen. En net als met olijven gaat er dus een heel proces aan vooraf voordat je dadels kunt eten nadat ze geoogst worden (wist ik niet.) De dadelpalmen waren met name ook een populaire woonplaats voor heel veel dwergpapegaaien. En het meest bijzondere vond ik wel de geur die in vrijwel het hele dorp hangt: doordat er ook veel dennenbomen aan het strand staan, ruikt het er altijd naar een fris dennengeurtje gemengd met bloemen.

       

       

       

       

     

   

   

   

   

 

Zonsopkomst
Ik geloof dat ik zo’n 4x voor dag en dauw ben opgestaan om de zonsopgang te proberen te zien. Uiteindelijk heb ik de zon geen enkele keer echt vanuit de zee op zien komen, maar heb ik wel heel veel mooie plaatjes kunnen maken en ook de zonsondergang vaak gezien.

Mijn missie om de zonsopgang te zien werd soms mijn (zons)ondergang…

       

       

   

   

 

Komkommers & tomaten
Ik schreef al dat ik vooral uitkeek naar smaakvolle groenten en fruit. Die at ik dan ook voldoende, naast genoeg andere dingen.
Ik kookte eigenlijk vrijwel elke dag en maakte ook niet elke keer een foto van wat ik at. Ik houd niet zo van ijs, maar die ferrero rocher ijsjes mogen ze ook wel in Nederland introduceren…
Ik at ook voor de eerste keer inktvis (niet voor herhaling vatbaar), maar at tot op heden nog steeds geen paëlla. Dat is hier meer een lunchgerecht (wist ik ook niet) en blijkbaar is dat zo omdat het nogal zwaar is om te verteren, wat ook weer heel logisch is. Zowel Roses en Cadaqués zijn erg toeristisch dus bij veel plekken vond ik het eten niet zo, al at ik de allerlekkerste pizza en frietjes bij Raviyu en de allerlekkerste spareribs bij El Viatge

Ik at (bij aankomst in Cadaqués) ook een gebakje waarvan ik dacht dat het typisch een delicatesse uit Cadaqués zou zijn, maar het bleek een Frans gebakje: Millasson. Een soort cheescake/flan achtig gebakje (ook niet mijn ding..).
Verder zijn de boodschappen hier ongeveer even duur als in Nederland en is het dus een minder goedkope trip geweest dan ik vooraf had gehoopt en gedacht hahaha.

In de supermarkt vond ik wel kleine pakjes wijn, maar voor de prijs van €1,69 voor drie pakjes kon het niet al te best zijn… en dat bleek ook zo te zijn hahahaha.

       

       

       

       

     

 

Santa Margarida in Roses
Ergens is het jammer dat ik hier niet meer foto’s heb gemaakt, maar ik ben eerder een schrijver dan een fotograaf en ik ben vaak zonder telefoon op pad gegaan. Op één van de laatste dagen dat ik nog een auto tot mijn beschikking had reed ik naar het strand aan de andere kant van de stad. Hier verandert de promenade in de avond in een soort koopstraat met allemaal handelaren die bijna allemaal hetzelfde verkopen: sportschoenen, geurtjes, speelgoed, tassen en vooral in mijn ogen prul voor de toeristen. Santa Margarida heeft een hele mooie kustlijn met allemaal duurdere hotels en ook veel nieuwe appartementen en resorts. De eerste keer dat ik er kwam moest ik wel even slikken om het contrast: mensen die hopen wat geld te verdienen en mensen voor wie geld vaak geen probleem leek te zijn. Als je het zelf eens bezoekt, valt het contrast je misschien ook op. Ik vond het lastig en het liefst had ik iedereen financieel gesteund, ware het niet dat ik zo rijk niet ben. (en ook helemaal geen spullen nodig heb).

 

   

 

Girona
Toen ik de auto weer in mocht leveren vlak bij het vliegveld, ben ik ook nog even Girona in gegaan. Door velen aangeraden vanwege onder andere Game of Thrones. (Dat heb ik nog niet gekeken, denk ook niet dat dat er ooit van komt). Dit is de enige dag dat het echt gigantisch heeft geregend in Spanje. Net op het moment dat ik de stad in wilde lopen raakte ik helemaal doorweekt en ben ik in een of ander vaag burgerrestaurant gaan schuilen. Ik at er de goorste burger ooit. Dat kwam denk ik ook doordat ik ergens gemist had dat het een burgerrestaurant was en ik dacht dat ik gewoon een gerecht met venkel en kip had besteld… niet dus… Geen foto’s van gemaakt, want de teleurstelling was te groot hahahaha. Het was wel een mooie plek met mooie inrichting en ik was blij dat ik droog zat. Toen het eenmaal opgehouden was met regenen en ik weer wat droger was, heb ik de kathedraal (alleen van buiten), de stadsmuur en bijbehorende tuin en de oude stad nog bezocht (wat inderdaad allemaal echt heel mooi was.)

       

       

   

 

Llança
Dit is een heel klein, leuk vissersdorpje in de buurt van Roses en Cadaqués. Prachtig uitzicht op het topje van de berg, waar ik jongens van hoge kliffen af zag springen… mij niet gezien…
Ook zag ik hier dat het water zo helder was dat er allemaal kleine visjes in de haven zwommen. En ik zag voor de eerste keer in mijn leven een strandloper. (vogel, getting old… vogelspotten is mijn nieuwe hobby)
Vooral ook de route vanuit de auto naar Llança en terug naar Roses was spectaculair mooi, je komt namelijk langs natuurgebied Cap de Creus (heel groot, prachtig natuurgebied).

       

   

 

L’Escala
In de week dat ik een auto tot mijn beschikking had heb ik veel dorpen / stadjes in de buurt bezocht. Zo ook L’Escala, wat net zo toeristisch leek te zijn als Roses. Ik at er de meest geweldige zalm ooit. Sowieso kun je hier in de omgeving heel goed vis eten, maar maakte ik daar dus elke keer geen foto van…

     

   

    

Sant Martí d’Empúries
Aangeraden door mijn huisbaas ben ik hier naartoe gereden. Niet zo ver van L’Estartit en L’Escala vandaan. Heeft een strand waar je perfect kan surfen blijkbaar (nog nooit gedaan, maar wel wat praatjes met allemaal surfers daar gemaakt). Heel erg klein dorpje met wat oude gebouwen, maar op de dag dat ik ging was het zo mistig en had ik niet zo’n zin de toerist uit te hangen dat ik niet lang gebleven ben.

         

Maar hier kwam ik eigenlijk voor:

Cadaqués
De eerste foto maakte ik toen ik voor de eerste keer in Cadaqués was (op de 2e dag van mijn verblijf, 14 september). Ik kon bijna niet geloven dat het uitzicht wat ik wekenlang via Instagram aanschouwd had, gewoon hier voor mijn neus was. Deze foto is gemaakt vlak bij de Santa Maria kerk waar ik verbaasd was dat er gitaarmuziek gedraaid werd en er een meditatieruimte en expositieruimte is. Hier ben ik uiteindelijk een maand later nog teruggekomen voor een live gitaarconcert. Dat was echt een mooie ervaring ook.

Ik ben wel een beetje verliefd geworden op het dorp. Ook al zijn hier veel Fransen en is alles vrij toeristisch, er hangen hier eilandvibes en er zijn hier heel veel kleine baaitjes waar het heerlijk is om te zwemmen. Ook kun je hier heel goed wandelen en tot rust komen.
       

       

       

 

Omgeving
       

       

Bij deze tweede foto waarin je de onwijs blauwe zee ziet in het dal, loopt dus een pad wat vrijwel onzichtbaar is en ook een kleine klim over de rotsen kent. Vrij steil, maar best goed te doen. De steenmannetjes later in deze post vind je bij dit strand. Het is het strand vlak bij de vuurtoren, de moeite waard om naartoe te lopen vind ik.

   

   

   

   

 

Straatjes
Hier zijn onwijs veel trappen en mijn huidige verblijfplek ligt boven op een berg… De eerste dag dat ik hier aankwam met mijn twee koffers nam ik de toeristische route (had ik beter niet kunnen doen, foutje) en moest ik meerdere trappen op met twee zware koffers. Gelukkig kreeg ik hulp van meerdere mannen en moedigden 2 Amerikaanse meiden me ook aan toen ik de koffers de trap op sleepte.

Tijdens het wandelen leek het hier (net als in Roses) heel vaak alsof ik niet verder kon lopen, maar liep het pad verder over een stukje rotswand of was het gewoon niet goed zichtbaar. Toen ik een keer niet goed wist welk pad ik moest volgen, kwam ik uit in een olijfgaard en kwam ik volgens mij een jabali (wild zwijn) tegen, maar kon het niet goed zien want ik ben snel weggelopen hahaha. Later hoorde ik dat ze ook wel eens in de stad komen om voedsel te zoeken en zag ik later in de supermarkt jabalipathé (een local leerde me dit woord).

       

       

     

 

(Taal)Spoken

Naast dat ik zelf veel schreef, zag ik ook wat taaldingetjes. Zoals een busje volgeklad met poëzie.
En wist ik lang niet wat bombers waren en vond ik het gek dat ze een parkeerplaats kregen…. (bombers = brandweer).

   

   

 

 

Dalí house
Hier werd de Franse rondleiding speciaal voor mij ook in het Engels vertaald. Het huis is interessant maar niet per se heel erg de moeite waard vond ik. Kaartjes zijn vaak snel uitverkocht en je kan vaak niet op de dag zelf besluiten hiernaartoe te gaan. De tuin is wel echt een aanrader en ik heb hier veel meer tijd doorgebracht dan in het huis geloof ik. Wat ik wel heel grappig vond om te horen vond is dat Dalí een spiegel in zijn slaapkamer had hangen waarmee hij de zonsopgang kon zien vanuit zijn bed. Hoef je niet net als ik voor dag en dauw overal heen te lopen…

       

       

       

Kunst

Begin oktober is er in Cadaqúes een jaarlijks fotofestival en ook in de openbare ruimte en de zee was een deel van de expositie te zien. De flamingo spotte ik bij een galerij en de rest van de foto’s hingen in de citadel (stadskantoor) van Roses, waar een fotowedstrijd was. De citadel en het kasteel zijn trouwens met een combiticket te bezoeken, wel leuk om te doen, vooral de citadel is wel indrukwekkend. (geen foto’s van gemaakt, ik ging zonder telefoon).

     

     

 

 

 

Random
Je kunt hier overal koekjes scheppen zoals je in Nederland snoep kan scheppen. (Elk koekje wat ik koos smaakte naar een zandkoekje in extreme vorm, moet je van houden..) Toen ik pizza ging eten, zat ik in een prachtige serre die nog halfopen was en waar de vogeltjes af en toe naar binnen vlogen.

Verder leerde ik dat de gestapelde stenen ook wel steenmannetjes of Ishi-Hana (bloem van steen) worden genoemd en die laatste een herkomst heeft vanuit  de Japanse shinto religie.

De katten in mijn eerste huis in Roses waren beide gek op schoenen. De poes (Frankie) kwam ook vaker als ik op de badkamer was, om uit de kraan te drinken…

Ik deed weinig toeristische dingen, behalve dat ik 1 keer met de boot naar Cadaqués ben gegaan en dat ik een andere keer per ongeluk op een soort zwarte markt terecht ben gekomen in Roses. (elke zondag, vlak in de buurt van de wekelijkse groenten- en fruitmarkt).

Ik zag een paradijsvogel (bloem) in het echt, bezocht het kasteel waar een Spaanse vrouw heel awkward een foto van me maakte (ik begreep haar niet helemaal toen ze me instructies wilde geven in het Spaans voor de foto).
In het kasteel was ook een put waar nog wat muntjes in waren gegooid, maar skere Hollander als ik ben heb ik er niets in gegooid maar alleen een foto gemaakt.

Verder volgde ik ook nog een yogales in Cadaqués en deed ik daar de hoofdstand (die ik enkele jaren geleden leerde van mijn lieve vriendin Kiki), waarbij ik verbaasd was dat het me zelfstandig lukte zonder angst. (Was immers alweer een hele tijd geleden dat ik dat deed. Geen foto dus van, maar wel een vriendin als getuige ;-))

En deze blog schrijven was echt een bevalling, waarbij ik het niet precies kreeg zoals ik wilde, dus nu ga ik nog even genieten van de stad voordat ik over 3 nachtjes weer in mijn eigen bed slaap…
Adéu! (Catalaanse variant op adios)