Stiekem heb ik het misschien een beetje te rooskleurig ingeschat… Dat de mensen hier in Roses ook vast wel Engels zouden praten. De plek is heel toeristisch, maar ik heb tot nu toe meer Frans gehoord dan Engels..
Het maakt communiceren best lastig. Mijn Spaans is nog niet zo geweldig en er zijn dus echt maar weinig mensen van mijn leeftijd die goed Engels spreken. Zorgt soms wel voor grappige situaties.
Ik was mijn zonnebril namelijk verloren en geloofde dat de laatste plek waar hij zou kunnen zijn, de supermarkt was. Omdat ik me te oncomfortabel voelde om het zelf in het Spaans te vragen, liet ik het lezen op mijn telefoon. (Super app trouwens, DeepL, aangeraden door een Catalaan, werkt beter dan de standaard vertaalapp)
Maar volgens mij ging er toch iets lost in translation of was het niet duidelijk dat de bril die ik zocht niet blauw was, maar dat het bijbehorende hoesje wel blauw was. Ze hadden dus geen zonnebril gevonden… Dus ben ik al mijn gangen nogmaals nagegaan maar hij kon nergens anders zijn dan in de supermarkt… Dus heb ik al mijn moed bij elkaar geraapt en ben ik de volgende dag teruggegaan. Om dan maar in mijn gebrekkige Spaans zelf te vragen of ze een zonnebril hadden gevonden. Nadat ik eerst geduldig op mijn beurt wachtte bij de kassa, durfde ik na 5 minuten eindelijk te vragen of er een zonnebril was gevonden. Blijkbaar sprak ik het heel grappig uit, want ik werd wel een klein beetje uitgelachen ;-). Maar hey, ze hadden hem tóch gevonden dus dat nam ik dan maar voor lief.
Verder komt er in de koffiebar waar ik in de ochtend af en toe koffie ga drinken, ook een 89-jarige Catalaan. Hij zag me al eerder met mijn hoelahoep en probeerde een praatje met me te maken in het Spaans. Heel lief, op slakkentempo en met andere bewoordingen wanneer ik het niet begreep. En toen ik er helemaal niets meer van begreep en alleen nog maar vriendelijk kon giechelen, hielp een collega van de koffiebar door het te vertalen in het Engels. Later kwam ik de oude man weer op straat tegen, nadat ik aan het strand was gaan hoelahoepen. Toen hebben we met engelengeduld de spraakfunctie van de app gebruikt, want die zit er blijkbaar ook bij. (Die na 3x proberen maar niet op gang kwam, dus met handen en voeten hebben we proberen te praten…)
Ik leer onwijs veel geduld te hebben (had ik nog niet) en mijn begrip van de Spaanse taal wordt ook wel iets beter. Ook leer ik mijn schaamte en onzekerheid wel een beetje aan de kant te zetten, want vaak als ik iets wil werkt het het beste als ik het tóch in het Spaans probeer te vragen. Ik verwacht niet dat ik aan het einde van mijn reis vloeiend Spaans kan praten, maar voor de volgende keer dat ik hierheen ga wil ik toch wat beter Spaans leren spreken. VALE! (Dat betekent dus OK)