Zoals ik in één van mijn eerdere blogs al beschreef, is het voor mij ook een groot proces om De Offline Podcast in de wereld te zetten.
Naast dat ik de afgelopen jaren heb ingezet op mijn eigen zichtbaarheid en het uitspreken van mijn waarheid, heb ik dat vooral offline gedaan. Zo stond ik zo’n twee jaar geleden voor de eerste keer met een voordracht van mijn gedichten op het podium.
Als kind stond ik graag op de voorgrond, was ik heel vrij en sprak ik vanuit mijn hart. Niet altijd even genuanceerd, maar wel oprecht en authentiek. Door wat de wereld daarvan vond (ff dimmen, kan het even een tandje minder, hoezo wil je zo zichtbaar zijn?) ben ik mezelf in bepaald opzicht minder uit gaan spreken. Ben ik meer gaan observeren, heb ik me aangepast, hield ik heel veel binnen. Het resulteerde in meerdere depressies, waarvan ik nu geloof dat een depressie een onderdrukking is van je zelfexpressie.
Die zelfexpressie is de afgelopen jaren steeds meer teruggekomen (en de depressies zijn verdwenen). Vooral wanneer ik het eng vond om mezelf uit te spreken voelde ik dat ik het wél moest doen. Ik geloof namelijk dat die enge dingen doen, bijdragen aan je groei. De enge dingen worden vanzelf minder eng als je ze vaker doet en je comfortzone groeit.
De paradox van een Offline Podcast online promoten
Tegelijkertijd ben ik me sterk bewust van wat ik predik: meer offline verbinding. Verbinding rechtstreeks met mensen, zodat je door kunt vragen, hun mimiek kunt zien, op een andere manier empathisch gedrag kunt vertonen dan dat je dat online kunt doen. Tegelijkertijd houd ik van de mogelijkheden die het internet biedt: met veel meer mensen interactie hebben dan dat je dat vaak offline kunt doen. Ik gedij zelf iets meer in 1 op 1 contact, wanneer ik met iemand afspreek. Kwestie van voorkeur, omdat dat voor mij comfortabeler voelt om mijn aandacht op slechts 1 persoon en diens verhaal te hoeven houden.
Al ben ik de afgelopen jaren ook steeds meer onderdeel geweest van groepen en vind ik het ook heel leuk om samen met een groep iets neer te zetten. Soms is het dus ook een kwestie van mijn eigen oordeel los te laten, vind ik dat ik duidelijk voor 1 ding moet kiezen, terwijl het voor mij steeds meer en/en dan of/of is.
Online zichtbaar zijn
Brengt voor mij dan ook weer een nieuw laagje met zich mee: offline ben je je minder bewust van je interactie of je gedrag, terwijl wanneer je iets online zet, je daar een bewuste handeling voor mag doen. Het zij een filmpje opnemen, een tekst schrijven of foto’s posten. Dus probeer ik dat vaker te doen, zodat ik daarin groei en steeds meer drempels verdwijnen.